عطر و ادکلن

می توان با قاطعیت گفت که روی کره زمین، هیچ کسی پیدا نمی شود که از رایحه های خوش و عطر و ادکلن لذت نبرد. اما تفاوت در سلیقه ها و قدرت بویایی متفاوت، سبب علاقه افراد به عطر های مختلف می شود. یک رایحه انقدر قدرت دارد که ما را به گذشته و یک خاطره خاص ببرد. در عین حال حس چشایی را حس بویایی تکمیل می کند. به یاد بیاورید روز هایی که سرما خورده اید و متوجه هیچ بویی نشده و غذا ها به نظر بی مزه و حتی بدمزه می آیند. پس از کنار حس بویایی به آسانی نگذرید. حتی در علم پزشکی هم از رایحه های مختلف برای تسکین درد ها و درمان بیماری ها استفاده می شود. آروماتراپی یا رایحه درمانی، شاخه ای از طب است که با عصاره گیاهان معطر، به بهبود سلامتی جسمی و روحی می پردازند.

امروزه استفاده از عطر و ادکلن صرفا برای خوشبو شدن نیست. در کنار بوی خوش استفاده از برند های شناخته شده عطر، نشان دهنده تمکن مالی و سطح زندگی اشرافی افراد نیز به حساب می آید. دیگر دنیای رایحه ها آنقدر ها هم کوچک نیست. از عطر، پرفیوم و ادکلن گرفته تا بادی اسپلش و خوشبو کننده های متفاوت، همه و همه در صدد پر کردن مشام اطرافیانمان هستند. به طور کلی حس بویایی و دنیای عطر و ادکلن، دنیای شگفت انگیز و وسیعیست که انتهایی ندارد.

تاریخچه عطر و ادکلن

مردم دوران باستان همواره به دنبال راهی برای حفظ رایحه های خوش گل ها و طبیعت بودند. بدین منظور چوب درختانی چون سرو، کاج، صنوبر و… را می سوزاندند. با سوختن چوب این قبیل درختان، روغنی پدید می آمد که بوی خوشی داشت. انسان ها نیز از این روغن برای خوش بو نمودن بدن و محیط زندگی خود استفاده می کردند. همچنین رانه های برخی از گیاهان چون گشنیز و نعنا، عطر و ادکلن آن روزگاران به حساب می آمد.

از طرف دیگر طبیبان آن دوران، همواره به دنبال یافتن گیاهان دارویی و ایجاد ترکیبات گیاهی متفاوت برای درمان بیماری ها بودند. در این میان، ترکیبات و گیاهانی با بوی خوش نیز کشف می شد. لذا می توان گفت که علم داروشناسی و تولید عطر خواستگاه مشترکی دارند. عطر و ادکلن در گذشته به قدری کمیاب بود که فقط در مراسمات مذهبی و مومیایی کردن اجساد فقط از رایحه های خوش استفاده می شد. اما به مرور تولید و استفاده از عطر از انحصار مراسم مذهبی خارج شده و در دسترس تمامی مردم قرار گرفت.